De schoen die nooit stopt
In parken of natuurgebieden zie je ze wel staan: zitbankjes die van hout lijken, maar het niet zijn. Grijsbruin, niet echt mooi. Gemaakt van gerecycled kunststof. Rudy Folkersma: “Dit is wat je krijgt je als je alles bij elkaar gooit. Daar kan alleen maar een simpel product uit voortkomen.”
Folkersma is verbonden aan Green PAC vanuit het lectoraat ‘Duurzame Kunststoffen’ van Stenden Hogeschool in Emmen. Daarnaast is hij sinds kort ook lector Circular Plastics aan de NHL Hogeschool.
Wat helpt, zegt hij, is alles gescheiden verwerken. Dan behouden de stoffen hun eigenschappen en lukt het misschien om daarvan een nieuw product te maken dat dezelfde economische waarde heeft als het oorspronkelijke ding. “Het betekent dat je gebruikte grondstoffen weer vloeibaar moet krijgen om ze te bewerken tot een nieuwe vorm. Maar dat kan niet altijd.” Veel kunststoffen zijn als tweecomponentenlijm: eenmaal vermengd worden ze keihard. Vaak alleen nog te versnipperen tot granulaatkorrels. Een oplossing om producten te verduurzamen is om waar mogelijk ‘thermoplasten’ te gebruiken, kunststoffen die zich goed laten bewerken.
Dat een paar grote sportmerken circulair proberen te ontwerpen, begrijpt Folkersma wel. Hun afzetmarkten zijn enorm en ze maken hoogwaardige (lees: dure) schoenen en kleding waarmee ze de ontwikkelkosten betalen. Voor goedkope circulaire huis-aan-huisartikelen is een kleine aardverschuiving nodig. “De consument moet weten hoe hij afval moet scheiden en de hele verdere logistiek moet daarop worden ingesteld. Anders belandt alles toch nog op één hoop.”
Benieuwd naar het hele artikel? Klik dan op deze link: Artikel DVHN De schoen die nooit stopt.pdf
